Czy deratyzacja to zawsze najlepsze rozwiązanie? Szczurów na kuli ziemskiej jest mniej więcej trzykrotnie więcej niż ludzi. Przy tym są one skupione w pobliżu siedzib ludzkich, szczególnie w miastach i ich kanałach, i w wielu z nich na każdego człowieka przypada co najmniej 6 osobników. Liczby te wydają się przerażające jeśli weźmie się pod uwagę kilkumilionowe miasto. Jest to jednak w podobnej skali problem krajów trzeciego świata, choć również nieobcy cywilizacji zachodu.

W niektórych krajach, jak np. Indiach, codzienne zwalczanie szczurów jest wręcz walką nie z gryzoniami, a z chorobami, które przenoszą te zwierzęta, a które mogą w każdej niemal chwili wyzwolić epidemię zakończoną śmiercią nawet setek tysięcy ludzi – dodać tu należy, że w wymienionym i innych krajach opieka medyczna jest kiepska, brakuje lekarstw i panuje w nich wszechobecny brud.

Szczury w Polsce i Europie

Szczury są ssakami żyworodnymi. Należą do rodziny myszowatych (mysz jest tu nadrzędnym rodziną). Istnieje nawet około 70 gatunków szczurów! Nie wszystkie są takie, jak te europejskie, kojarzące się z: kanałami, brudem i chorobami. Wiele szczurów tropikalnych to czyste, żywiące się owocami zwierzęta.

W Europie i Polsce szczury są traktowane jako zagrożenie po pierwsze przez historię wielu epidemii dziesiątkujących ludność w przeszłości, a po drugie przez ich biologię. Potrafią się niezwykle szybko rozmnażać i są bardzo odporne – nawet nowoczesna deratyzacja nie jest w stanie zupełnie zwalczyć szczurzej populacji.

Szczury występujące w Europie, w tym w Polsce, stanowią gatunki żyjące blisko z człowiekiem. Przez ludzi uznane za szkodniki. Nie tylko bowiem przenoszą choroby, co już dzisiaj nie stanowi takiego zagrożenia jak dawniej – należy zaznaczyć, że dzięki stałej, cyklicznej i obowiązkowej deratyzacji. Problem bowiem ze wzrastającą populacją szczurów dopiero na końcu niesie ze sobą zagrożenie epidemiologiczne. Najpierw szkodniki niszczą żywność, co ma miejsce szczególnie na wsiach. Można dodać, że w dalekiej przeszłości w taki sposób szczury również przyczyniały się do śmierci tysięcy osób – pozbawiając ich zapasów jedzenia.

Deratyzacja szczurów w Polsce

Do występujących w Polsce szczurów, które jednocześnie poddajemy deratyzacji, należą:

  • szczur wędrowny – ten właśnie, który zamieszkuje kanalizację większych miast czy budynki wiejskich domów; jest wszystkożerny, a w wielu miastach „dokarmiany” przez wrzucanie jedzenia do toalety i spuszczanie z wodą (przestrzega się przed tym mieszkańców); eksploruje swoje otoczenie własnymi ścieżkami, dlatego bywa widywany nawet na ostatnich piętrach wieżowców;
  • szczur śniady – jest nieco mniejszy od wędrownego i również upodobał sobie tereny podmokłe; stąd w Polsce występuje nad morzem, ale również w miastach, przez które przepływają rzeki; zauważa się, że jest wypierany przez szczura wędrownego.

W Polsce występują jeszcze szczury udomowione (laboratoryjne). Nie przenoszą one chorób, są czyste i podlegają kontroli – można je zakupić w sklepach zoologicznych.

Podsumowując, szczury poddawane deratyzacji w Polsce to głównie szczury wędrowne, gdyż to ich populacja jest największa. Oczywiście reaguje się na każdy jej wzrost, również szczurów śniadych, lecz one są mniejsze od wędrownych i dlatego przegrywają walkę ze swoimi kuzynami.

Szczur jako najlepszy przyjaciel człowieka?

Szczury nie są samotnikami. Udomowione kochają bliskość człowieka. Natomiast dzikie, zawsze żyją w stadzie. Stworzenia te komunikują się ze sobą za pomocą ogona, natomiast radość okazują śmiechem. Emitują bardzo specyficzny, wysoki, świergoczący dźwięk. Są też dobrymi opiekunami – chętnie zajmują się chorymi towarzyszami. Gdy członek grupy umrze, to okazują smutek. Szczury pozbawione towarzystwa prędko popadają w depresję. W niektórych miejscach na świecie szczury uważane są za święte zwierzęta, którym oddaje się hołd. Taka sytuacja ma miejsce w Indiach, gdzie większość społeczeństwa wierzy w cykl reinkarnacji. Świątynia Karni Mata mieszcząca się w północno-zachodniej części kraju jest schronieniem dla ponad 15 tysięcy gryzoni. Wyznawcy pokładają nadzieję, że po śmierci ich dusza przybierze postać szczura. Te gryzonie czci się także w Chinach. Wizerunek szczura występuje w chińskim zodiaku. Ludzie, którzy urodzili się w roku szczura, uchodzą za kreatywnych, uczciwych oraz inteligentnych.